Pasibrzuch jest głodny!!

  

Do pełnego obrazu ZNISZCZENIA brakuje jeszcze jednego.

Jeśli mieliście kiedyś kota to wiecie jak to jest. Śpi sobie taki sierściuch w drugim końcu domu a gdy tylko wejdziesz do kuchni... On już tam jest.
Tak samo jest z Młodszą.
Wisi na lodówce, drąc się "Am, am, aaaaam!" Bo ten dzieciak nie je. On żre, wpier...nicza, pochłania, łyka, zasysa.

I nie chcę słyszeć:"Co ja bym dała, żeby Moje chciało jeść". Starsza kilka lat żyła powietrzem i mlekiem z butelki, więc wiem co mówię-łatwiej w dziecko coś wmusić niż mu odmówić. Odmówić czegokolwiek mojej Młodszej? Niewykonalne!

Żyjemy w strachu. Jesteśmy terroryzowani!
 Kiedyś Mąż wrócił z pracy z paczką chipsów. Rzuciłam się na niego i własnym ciałem tą paczkę zasłoniłam, warcząc:
- Zwariowałeś?? Jeszcze to zobaczy! Trzeba będzie jej dać i znów będzie miała sraczkę!
Chipsy schowane w kanapie czekały do zaśnięcia Młodej a nawet pół godziny dłużej, tak dla pewności.
To samo tyczy się piwa. Jak mamy ochotę to w kubkach do kawy musimy pić. Kto piwosz, ten wie, że to profanacja:)

W te wakacje byliśmy pod namiotami. Wszyscy od rana z puszką browarka snuli się po obozie. A nam wstyd było, bo Iga, jak mały Rumunek wieszała się ludziom na nodze i wyła "piło, piło". Nawet jej dałam pustą puszkę, żeby sobie ponosiła. Do czasu, aż znajomego odwiedziła (zupełnie prywatnie) pracownica Opieki Społecznej!

Innym razem pojechaliśmy do rodziny. Dom z ogrodem, w ogrodzie krzaczki owocowe. Było już pod koniec sezonu, owoców nie było. Tylko jeden krzak porzeczki uginał się od owoców. Pytam ciotki:
- A ta porzeczka to co? W niełaskę popadła?
- Psiary kwaśne, że nie da się jeść.
Akurat, nie da! 20 minut i Młoda zeżarła wszystko.

Żeby ta małpa jeszcze jadała to, co uchodzi za odpowiednie dla półtorarocznych brzuszków byłoby ok. Ale nie! Ona wszystko musi ekstremalnie. Przysmak? Ludzie nam nie wierzą, póki na własne oczy nie zobaczą. Surowa cebula z keczupem! Ale koniecznie tym "Z piekła rodem". Papryczka chili? Dobra. Musztarda? Pycha! Tabasco? No, może być. Sól z solniczki, cukier z cukiernicy, cytryna - to wszystko trzeba chować.

No i są jeszcze produkty spożywcze typowo dla maluchów. Słoiczki i kaszki. Próbowałam. A jakże.

Słoiczki:
- Sama-sobie-jedz-te-mdłe-rzygowiny-niedobra-matko!

Kaszki?
 Za każdym razem kończyło się wzorkiem na mojej bluzce i maseczką na twarzy (niestety, zmarszczek nie usuwa). Czemu nie robią kaszek o smaku golonki z kapustą?

I jeśli nadal uważacie, że to super, że dziecko chce jeść, to proszę o podpowiedź jak skomponować 12 urozmaiconych posiłków dziennie?