I stanie się Miłość.

       
         

 Często psioczę, że zostawię w oknie życia, wyślę do żłobka z internatem, zaduszę poduszką albo zamknę w szafie. Nieprawda. Oddychać bez nich nie mogę, muszę mieć ciągle przy sobie.

Wpis powstaje pod wpływem słów jednej z mam, która tak pięknie o miłości umie.Ja mam z tym problemy, ja nie z tych co mówią:" Mój dziubasek-słodziasek wstał dzisiaj swoją śliczniusią, pulchniutką lewą nóżeczką i cały dzionek był nie w sosiku". Ode mnie prędzej usłyszycie, że mnie "dzieć wkurwia od rana".

Mam blisko siebie kilka ciążarówek, urodzą swoje pierwsze  dzieci. A ja durna, bezmyślna matka dwójki roztaczam przed nimi czarne wizje:
- Ale będziecie miały przejebane, jak w Ruskim czołgu! Horror, koszmar i wszystkie kręgi Piekła. Już nigdy się nie wyśpicie, nie zjecie w spokoju i w ogóle dno i bąbelki!! No, tak do końca to nie kłamię, prawda? Niech wiedzą co je czeka:) Tylko, że często, zbyt często, zapominam im opowiedzieć o czymś jeszcze.

Moje kochane! Faktem jest, że pierwsze tygodnie będą obłędem jakimś, i że później też będzie ciężko. Wściekać się będzie, że chwili dla siebie nie macie i że czemu Ono tak długo śpi, bo już tęsknicie. I będzie strach paraliżujący i radość czysta. I zmęczenie i siła, że góry przenosić. Żal za dawnym życiem i myśli, że wcześniej to jakoś bez sensu było. I zostaw mnie w spokoju i choć się przytul maluszku. Chwile, że wszystkiego będziecie żałować i chwile, że zapragniecie więcej. I w takim kalejdoskopie będziecie odtąd żyć. I, wiecie co? To takie piękne życie będzie. Poznacie TAJEMNICĘ. Że istnieje  miłość, której istnienia nawet podejrzewałyście. Miłość tak ogromna, że aż boli. Wypełni Was i przelewać się będzie. I zostanie z Wami na zawsze. Bo Wy się taką Miłością staniecie. Staniecie się Mamą.

Kochane, trzymajcie się ciepło i do zobaczenia po drugiej stronie barykady;)

I jeszcze dla Was moja rozmowa z tatą. Byłam wtedy w ósmym miesiącu pierwszej ciąży.

- Wiesz tato, potwornie się boję. Tego, że wszystko się zmieni i to tak na zawsze. Nic już nie będzie jak dawniej...
Tata pogłaskał mnie po brzuchu, potem po policzku i powiedział:
- Kochanie, ale ty już nigdy nie będziesz chciała, żeby było jak dawniej.

Miał rację....:)
Idę przytulić dzieci:)